சூருடை நனந் தலைச் சுனை நீர் மல்க
மால் பெயல் தலைஇய மன் நெடுங் குன்றத்து
கருங் காற் குறிஞ்சி மதன் இல் வான் பூ
ஓவுக் கண்டன்ன இல்வரை இழைத்த
நாறு கொள் பிரசம் ஊறு நாடற்குக்
காதல் செய்தவும் காதலன்மை
யாதனிற்கொல்லோ தோழி வினவுகம்
பெய்ம் மணல் முற்றம் கடி கொண்டு
மெய்ம் மலி கழங்கின் வேலற் தந்தே
தலைமகட்குச் சொல்லியது தலைமகன் வந்தொழுகவும்
வேறுபாடு கண்டாள் அவன் வருவானாகவும் நீ வேறுபட்டாய்
வெறி எடுத்துக் கொள்ளும் வகையான் என்றதூஉம் ஆம்